Gothenburg, Suedi – Në Shoqatën e Arteve të Bukura Kurde në periferi të Goteborgut, Nawzad Bahir dhe fqinjët e tij po përgatiteshin për karnavalin e tyre veror.
“Është kulmi ynë; një shans për të festuar kulturën tonë,” tha Bahir, përpara se të pranonte se festimet ishin të hidhura këtë vit, tani që komuniteti kurd i Suedisë e ka gjetur veten të kapur në vendimin më të madh të politikës së jashtme të vendit ndër breza.
“Nuk është një pozicion i rehatshëm për t’u ndodhur,” psherëtiu ai, duke folur për CNN muajin e kaluar.
Më 18 maj, Suedia dhe Finlanda vendosën t’i bashkohen NATO-s, aleancës më të fuqishme ushtarake në botë, duke përmendur pushtimin rus të Ukrainës si një pikë kthese pas dekadash neutraliteti.
Aplikimet e vendeve nordike fillimisht u shfaqën në rrugën e duhur për të fituar mbështetjen unanime që u duhej nga të 30 anëtarët e NATO-s.
Pastaj ata goditën një pengesë: rezistencën nga Turqia. Presidenti turk Rexhep Tayip Erdogan i akuzoi dy vendet se strehojnë organizata “terroriste” që ai pretendon se kërcënojnë sigurinë e vendit të tij, veçanërisht kurdët nga Turqia dhe gjetkë – duke bërë fushatë për një atdhe të tyrin.
Këto grupe përfshijnë Partinë e Punëtorëve të Kurdistanit ose PKK, e cila është përfshirë në një betejë të përgjakshme me Ankaranë për një pavarësi më të madhe kurde për disa dekada si dhe Partinë e Bashkimit Demokratik ose PYD dhe milicinë e saj, Njësitë e Mbrojtjes së Popullit YPG, degët e PKK që kanë vepruar në Siri.
Suedia nuk e pranon se ka strehuar njerëz të lidhur me lëvizje të tilla dhe ka theksuar se PKK është e ndaluar në shumë pjesë të botës, duke përfshirë Shtetet e Bashkuara, Mbretërinë e Bashkuar dhe Bashkimin Evropian, anëtare e të cilit është Suedia.
YPG, megjithatë, ka gëzuar mbështetje nga disa vende perëndimore për rolin e saj për të zmbrapsur ISIS.
Ndërkohë, Finlanda, vendi i më pak refugjatëve me origjinë kurde, ka shprehur gjithashtu qëndrimin e saj “të ashpër kundër terrorizmit”.
Deri më tani, deklarata të tilla, diplomacia e furishme dhe mbështetja nga Shtëpia e Bardhë nuk kanë qenë të mjaftueshme për të thyer bllokimin dhe për të kapërcyer kundërshtimet e Turqisë.
Delegacionet nga Turqia, Finlanda dhe Suedia po takohen të hënën në selinë e NATO-s në Bruksel për të diskutuar shqetësimet e Turqisë, konfirmoi një zyrtar i NATO-s për CNN.
Duke folur në një konferencë të përbashkët shtypi javën e kaluar, kryeministrja finlandeze Sanna Marin tha se Finlanda dhe Suedia “po i marrin të gjitha çështjet shumë seriozisht dhe po bisedojnë”. Por, shtoi ajo, “Unë gjithashtu mendoj se është gjithashtu përgjegjësi e Turqisë të përpiqet të gjejë zgjidhje në këtë fazë.”
Bahir kërkoi strehim në Gothenberg, qyteti i dytë më i madh i Suedisë, pasi u arratis nga Iraku i shkatërruar nga lufta në 2014. Ai iu bashkua një pakice kurde prej 100,000 banorësh, e cila ekspertët mendojnë se tani përbën pothuajse 1% të popullsisë së vendit.
Kurdët nuk kanë një atdhe zyrtar: shumica jetojnë brenda vendeve në Lindjen e Mesme, duke përfshirë Irakun verior, Turqinë lindore, Iranin perëndimor dhe pjesë të vogla të Sirisë veriore dhe Armenisë, dhe shumë prej atyre që tani jetojnë në Suedi kanë ardhur nga këto vende.
“Erdogani po thotë pa marrë parasysh se nga je, nëse je kurd dhe dëshiron lirinë, je terrorist. Kjo nuk është e vërtetë,” tha për CNN miku i Bahirit, Karim Haji Rasouli, me origjinë nga Irani.
Suedezët ishin të ndarë në vendimin e vendit të tyre për t’u bashkuar me NATO-n përpara aplikimit, me sondazhet që tregonin se pak më shumë se gjysma e popullsisë ishte në favor të masës. Në mënyrë të ngjashme, shumë nga kurdët e Goteborgut janë gjithashtu skeptikë.
Në një protestë kundër NATO-s jashtë bashkisë së Goteborgut, Fawzi Baban, i lindur në Irak, ka ardhur për të takuar miqtë e tij kurdë për të shprehur dhe ngritur zërin për shqetësimet e tij mbi rrugën që Suedia ka zgjedhur.
“Anëtarësimi në NATO do të na çojë në më shumë konflikte dhe ndoshta më shumë luftëra,” thotë ai. “Si kurd jam më i prekur. Shikoni se çfarë kanë bërë disa anëtarë të NATO-s në vendin tim. Ata e shkatërruan plotësisht atë,” shton ai, duke iu referuar trashëgimive të dy luftërave të Gjirit dhe sulmit të ISIS-it më pas.
Ndërkohë Hewa Cardoi, një tjetër banor i Goteborgut me rrënjë kurde, mendon se anëtarësimi në NATO do të ndihmojë në nxjerrjen në pah të gjendjes së vështirë të popullit të tij dhe diskriminimit me të cilin përballen në vendet ku lindën.
“Shumë vende të NATO-s janë demokratike, me liri të fjalës. Shpresojmë që ata të mos pranojnë atë që po bën Turqia,” i tha ai CNN.