Për të qepur yllin e dytë në gjoks, Stefano Pioli mori një gjilpërë dhe fije e filloi të punonte për veshjen e Milanit. Pëlhura e imët mbërriti nga tregu, u përzgjodh së bashku me drejtuesit, dhe dhënia e formës skicave që mbante në sirtar u bë më e lehtë: në dy muaj lindi një ekip krejtësisht i ri, por deri tani bindës. Më dinamik, më fizik, më fantazues, mbi të gjitha i suksesshëm siç ishte ai që dy vite më parë nisi ngjitjen drejt kampionatit më të papritur të historisë së tij.
Që Milani pëshpërit fjalën “scudetto” kjo nuk mund të fshihet dhe i bërtet botës: “Qëllimi është ylli i dytë, ne jemi më të fortë”, thonë Leao dhe Zhiru. Pulisiç, Reijnders dhe të ardhurit e tjerë përsërisin se duan të fitojnë menjëherë. Nëse dy ndeshje nuk mjaftojnë për të peshuar forcën e “djajve” të rinj, ato janë më se të mjaftueshme për të matur ambiciet e tyre.
LËVIZJA NË QENDËR – Hapi i parë përfshin ndryshimin për të përsëritur. Sepse, pas katër vitesh me skemën 4-2-3-1, Milani rrezikoi të shembej në vetvete: gjithnjë e më i parashikueshëm për kundërshtarët, gjithnjë e më shumë i lidhur me solot e individëve dhe shumë shpesh zbulohej kur ishin të tjerët ata që kundërsulmonin.
Me kalimin në 4-3-3, Pioli duket se ka gjallëruar fillimisht lojën, duke shtuar karakteristikat e mesfushorëve të rinj që Furlani dhe Monkada i vunë në dispozicion. Deri më sot, në pritje të Benaserit, Kruniçi është i vetmi i mbijetuar i mesfushës së “Scudetto”-s, por zemra e Milanit 2023- 2024 rreh po aq fort: shtimet e Reijnders dhe Loftus-Çikut i kanë dhënë shtysë repartit, duke shtuar fizikun dhe lëvizjen.
Variacionet në temën e mbrojtësve të krahut, më pas, me Kalabrian dhe Teon që shtohen gjithnjë e më shumë si mesfushorë, kanë shtuar krijimtarinë në manovër: pozicioni i tyre zhvendos kundërshtarët dhe liron korridoret për zbritjet e Reijndersit dhe Loftusit, që në dy daljet e para kanë dhënë nga një asist secili.
PESHAT E RËNDA – Për të vënë në praktikë projektet për “tredhëmbësh”, Pioli prej kohësh ka bërë thirrje për një anësor të djathtë. Tani ka dy, Pulisiç dhe Çukvueze, të cilët mund të alternohen në varësi të angazhimeve, formës dhe llojit të kundërshtarit.
Nigeriani është një sprintier, por amerikani e nisi fuqishëm, ndaj sot është e vështirë të imagjinohet një Milan që sulmon pa Pulisiçin. Është suksesi i parë i madh i ish-lojtarit të Çelsit, 2 gola në 2 ndeshjet e para si vetëm emrat e mëdhenj si Shevçenko apo Bierhof.
Mirëkuptimi me Leaon dhe Zhirunë është që tani më i mirë, por deri në derbin e 16 shtatorit, përballja e parë direkte për yllin e dytë, vetëm mund të përmirësohet. Në ring kundër Interit, Pioli do të shkojë me një Pu-Gi-Le i etur për fitore, i mbështetur nga kilogramët e një mesfushe më muskulare dhe nga magjia dhe udhëheqja e Menjasë, trashëgimtari i Ibrës (sipas Piolit).